WCZESNA POMOC DZIECKU NIEPEŁNOSPRAWNEMU I JEGO RODZINIE
MSPDiON prowadzi „Wczesną Pomoc Dziecku Niepełnosprawnemu” w ramach tzw. Wczesnej Interwencji od 1997 roku Swoim działaniem obejmuje przede wszystkim powiaty milicki, trzebnicki, oleśnicki, krotoszyński, rawicki. Dzieci niepełnosprawne w wieku od 0–7 lat do programu przyjmowane będą na podstawie orzeczenia o niepełnosprawności. 5 dni w tygodniu przez 12 miesięcy w roku. Wieloprofilowa diagnoza małego dziecka dokonywana jeat przez zespół specjalistów, w którego skład wchodzą: rehabilitant, logopeda, psycholog, pedagog. Po wnikliweji wielopoziomowej diagnozie opracowany zostaje kompleksowy Indywidualny Plan Działań, weryfikowany w zależności od efektów terapii i zmieniających się potrzeb dziecka. Praca w zespole sprzyja właściwej ocenie zachowań dziecka. Zajęcia prowadzone są w obecności rodziców by korzystali z modelowych sytuacji i otrzymywali instruktaż do pracy w warunkach domowych. Z psychologicznego punktu widzenia korzystny dla dzieci jest tylko taki rodzaj terapii, który nie zaburzy relacji z rodzicami. Częstość wizyt rodziców z dzieckiem w Ośrodku Wczesnej Interwencji uzależniona jest od stanu zdrowia dziecka. Terapia odbywa się najczęściej 3 razy w tygodniu, a najrzadziej raz w tygodniu. Prowadzona jest również grupa ,,Rodzic z dzieckiem". Z grup tych korzystają dzieci od 2-4 lat, które nie uczęszczają na codzienne zajęcia grupowe. Zajęcia prowadzone są w salach bogato wyposażonych w pomoce oraz na placu zabaw w pełni dostosowanym dla osób niepełnosprawnych. Zajęcia na świeżym powietrzu cieszą się dużym zainteresowaniem, ze względu na kontakt z większą ilością dzieci. Wychodząc na przeciw zapotrzebowaniom oraz barierom komunikacyjnym, których rodzice nie są w stanie pokonać, stworzono wyjazdowy zespół terapeutyczny, który prowadzi terapię w domu. W jego skład wchodzą osoby uczące rodziców podstawowych zasad komunikacji oraz sposobów postępownia z dzieckiem (instruktaż prawidłowego karmienia, pozycjonowania dziecka, zabawy itp.). Rodzice są zapraszani do udziału w spotkaniach w ramach Grupy Wsparcia oraz grupowych zajęciach terapeutycznych prowadzonych, np. metodą Weroniki Sherborne, Knilla, Montessori, Denissona. Dzieci po ukończeniu 3 roku życia biorą udział w zajęciach grupowych 5 razy w tygodniu 4-6 godzin dziennie. Ponadto w razie potrzeby kontynuowana jest terapia indywidualna. Zajęcia grupowe odbywają się w 9 zespołach. Wśród nich jest jedna grupa dla dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym, w której prowadzone są zajęcia metodą nauczania kierowanego i jedna grupa dla dzieci autystycznych, w której zajęcia oparte są na łączeniu wielu metod terapeutycznych. Już od dłuższego czasu zajmujemy się organizacją wyjazdów na basen dla osób z niepełnosprawnością dorosłych, młodzieży i dzieci. Dostrzegając zalety tej formy wsparcia terapeutyczno-rehabilitacyjnego wspieramy w ten sposób również dzieci młodsze, w wieku 3-7 lat oraz ich rodziców. Korzystający z tej formy wsparcia mają zapewniony w pełni przystosowany transport oraz opiekę wykwalifikowanego instruktora pływania. Oprócz wspomnianych działań, wszyscy rodzice, którzy zgłosili się do naszego Ośrodka Wczesnej Interwencji zapraszani są do udziału w spotkaniach, w ramach Grupy Wsparcia. Ośrodek Wczesnej Interwencji funkcjonuje w budynku Milickiego Stowarzyszenia Przyjaciół Dzieci i Osób Niepełnosprawnych, przy ul. Kopernika 20 w Miliczu. Projekt realizowany ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych CEL PROGRAMOWY: Zwiększenie samodzielności osób niepełnosprawnych (beneficjentów projektu) 1. Terapia Logopedyczna Polega na wsparciu komunikacyjnego aspektu rozwoju oraz poprawie sprawności aparatu artykulacyjnego. W dużym skrócie celem tej formy terapii jest usprawnianie odruchów w obrębie aparatu artykulacyjnego mających pływ na sposób jedzenia, picia, a w dalszym etapie również rozwój prawidłowej artykulacji. Terapia logopedyczna służy również kształtowaniu odpowiednich nawyków artykulacyjnych, korekcie wad wymowy, eliminowaniu zaburzeń mowy, poprawie techniki i wyrazistości mówienia, rozbudowy gramatycznej wypowiedzi, a w razie konieczności również wprowadzaniu alternatywnych metod komunikacji. 2. Terapia psychologiczna Jej istotą jest stymulacja rozwoju społecznego, poznawczego i emocjonalno-motywacyjnego, oraz eliminacja tzw. zachowań niepożądanych różnej etiologii. Ta forma wsparcia polega na rozwijaniu poczucia bezpieczeństwa, zaufania do siebie i otoczenia, nauce rozładowywania napięć, nawiązywania kontaktów, zasad współistnienia społecznego, komunikowania się z otoczeniem, rozwijaniu poczucia bezpieczeństwa, nabyciu maksymalnej samodzielności w podstawowych sferach życia. 3. Terapia pedagogiczna Istotą tej formy terapii jest wsparcie podstawowych sfer rozwojowych dziecka oraz kompensacja deficytów rozwojowych. W jej zakres wchodzą: usprawnianie motoryki małej i dużej, rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej, doskonalenie orientacji w schemacie własnego ciała oraz koncentracji uwagi, wparcie rozwoju procesów mowy, myślenia, kontrolowania emocji i wyrażania uczuć. Terapia pedagogiczna służy eliminacji bądź w razie konieczności kompensacji deficytów rozwojowych. 4. Psychostymulacja Metoda koncentruje się na stymulowaniu głównych funkcji psychicznych, czyli mowy i myślenia. W wątku logopedycznym metody podstawową rolę odgrywa pojęcie spontanicznej aktywności słownej. Działania logopedyczne ukierunkowane są przede wszystkim na komunikacyjną funkcję mowy, natomiast działania psychologiczne skupiają się na jej funkcji poznawczej. Wspólnym składnikiem obu wątków metody są: relaks psychostymulacyjny oraz ćwiczenia energetyzujące. Podstawą pracy jest system ćwiczeń oddechowo-głosowych oraz trening narządów artykulacyjnych. 5. Kompleksowa Terapia dzieci z autyzmem Na tą formę wsparcia składają się terapie: pedagogiczna, logopedyczna, dogoterapia, hipoterapia, Integracja Sensoryczna, oraz inne formy terapeutyczne. Ich celem jest podniesienie na wyższy poziom funkcjonowania dziecka i poszerzenie zakresu jego umiejętności. W terapii niedyrektywnej bardzo ważną rolę odgrywa „podążanie za dzieckiem”. Terapeuta przyjmuje propozycje zabawy ze strony dziecka, naśladuje jego zachowanie akceptując fakt, że dziecko może odrzucić proponowane przez niego formy aktywności. Istotą tego rodzaju działań jest nawiązanie kontaktu z dzieckiem. Terapeuta staje się partnerem dziecka , włączając się w świat jego przeżyć. 6. Terapia ruchem Istotą tej formy wsparcia są: trening ruchu celowego, korekta czucia ciała w przestrzeni i tzw. ćwiczenia precyzyjne mające usprawnić koordynację ruchową, która ułatwi pokonywanie barier architektonicznych oraz wykonywanie czynności dnia codziennego. 7. Grupa rodzic z dzieckiem Ta forma wsparcia polega na edukacji rodziców poprzez stosowne instruktaże teoretyczne i praktyczne. Rodzice wraz z dziećmi uczestniczą w grupowych zajęciach z instruktorami, którzy uczą ich jak poprawiać i zwiększać samodzielność dzieci, jak rozwijać ich kompetencje społeczne, przygotowywać do dalszych etapów życia i pełnienia nowych ról społecznych. 8. Videotrening Jest formą terapii polegającą na filmowaniu sytuacji trudnych np. w rodzinie bądź przedszkolu i analizie ich terapeutę i rodzica pod kontem pozytywnych relacji społecznych przez. Na podstawie zaobserwowanych interakcji Na tej podstawie budowana jest terapia. Ta forma wsparcia wpływa korzystnie na kształtowanie kontaktów interpersonalnych i buduje kompetencje społeczne. 9. Grupa wsparcia Ta forma wsparcia służy przede wszystkim rodzinom, którym przyszło zmierzyć się z problemem niepełnosprawności. Spotkania grup mają pomóc ich uczestnikom zaadaptować się w nowej, rudnej sytuacji i niwelować różnego rodzaju niewłaściwe postawy, przybierane powszechnie przez rodziców dzieci z niepełnosprawnością oraz konsekwencje tychże postaw (zniechęcenie, izolacja społeczna, stany depresyjne, rozkład pożycia rodzinnego, itp.). Prócz fachowego wsparcia psychologiczno-pedagogicznego niezwykle istotnym aspektem tej formy wsparcia o podłożu terapeutycznym jest wymiana doświadczeń pomiędzy rodzicami spotykającymi się w ramach grupy. 10. Grupowe zajęcia terapeutyczne Ta forma wsparcia służy wdrażaniu jej uczestników do prawidłowego wykonywania podstawowych czynności samoobsługowych i rozwijaniu umiejętności społecznych oraz wspiera naukę podejmowania aktywnych form wolnego czasu, adekwatnych do poziomu funkcjonowania, wieku i innych istotnych okoliczności. |
Linki
Kalendarium
|
